Суханронии Президент
Суханронии Раиси
Маркази Исломӣ

МАТНИ ТАБРИКОТИИ ШЎРОИ УЛАМОИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН БА МАРДУМИ ШАРИФИ КИШВАР БА МУНОСИБАТИ ФАРОРАСИИ МОҲИ ШАРИФИ РАМАЗОН
МуфассалтарМақолаҳоДигар мақолаҳо

Вақте ки дилҳо аз илму дониш шодобу мунаввар мешаванд, муносибатҳои байни одамон, раҳму шафқат бештар мегардад. Ҷомеаи инсонӣ пеш меравад, тараққӣ мекунад, ноадолатӣ, бедодгарӣ оҳиста-оҳиста аз байн меравад. Мақсаду мароми Абдураҳмони Ҷомӣ ҳамчун инсондўсти бузург таълим додан ва тарбия намудани инсонҳост. Аз ибтидо то интиҳо, аз оғоз то анҷом мақсади шоир аз нишон додани моҳияти илму дониш ва ақлу заковати инсон иборат мебошад.

Пас дониста мешавад, ки илм нури Илоҳї ва яке аз сифатҳои Худованд аст, ҳар гоҳ илм зиёда мегардад, мақому мартабаи инсон низ зиёдатар мегардад. Барои шарофатманд шудани инсон Худованд омўхтани илмро бар ў фарз гардонидааст.